Ónýtt lín

Er dottin ofan í bútasauminn minn, sem gerist nokkrum sinnum á ári í nokkrar vikur. Ég bútasauma efir agalega anal reglum:

1. Ég sauma aðeins í höndunum (á ekki saumavél). Öll samsetning og frágangur er líka í höndunum.
2. Ég sauma aðeins úr endurunnum efnum (með mjög takmörkuðum undantekningum). Sjá nánar að neðan.
3. Hvert stykki er einstakt og upp úr mér, þótt ég fái stundum hugmyndir héðan og þaðan.
4. Hvert stykki tekur að meðaltali 3 ár í framleiðslu, sem gerir ekkert til, því ég framleiði eingöngu erfðagripi sem fara aldrei úr tísku.
5. Í hverju stykki á hvert efni helst að koma aðeins einu sinni fyrir.

Í framhaldi af reglu númer 2 og 5, vantar mig alltaf efni, þ.e.a.s. úrval en ekki magn. Nú skora ég á ykkur að hugsa til mín, áður en þið farið í Sorpu næst, og athuga hvort ekki má láta tjéllinguna með nálina fá eitthvað.

Ég nota aðallega hrein og blönduð bómullarefni, án teygju, en í sumum tilfellum kemur fleira til greina. Í teppunum mínum eru saumaafgangar, skyrtur, blússur, pils, kjólar, buxur, hálsklútar, dúkar, servíettur, sængurföt, lök, viskustykki, náttföt, gluggatjöld, vasaklútar, boxerar og meira að segja lífstykki frá ömmu minni. Og eflaust er ég að gleyma einhverju.

Ef ég fæ eitthvað sem ég get ekki notað, læt ég það í Sorpu eða kem því áleiðis til annarra bútasaumskvenna sem nota öðruvísi efni en ég. Ég er nefnilega í alveg frábærum svoleiðis klúbbi með dýrlegum konum, sem gætu flestar verið mömmur mínar.