Stígandi

er yfir mér. Kom óskaplega miklu í verk í gær og dagurinn í dag er þéttsetinn, sem og morgundagurinn. Kvíði svolítið að ganga of nærri mér, en get ekki sleppt neinu af því sem er að gerast:

Opið í Ömmu Ruth til 15.45 (ekki 16.00 eins og venjulega)
Kl.16.00 fer ég á tónleika Sinfóníuhljómsveitar Tónlistarskólanna í Langholtskirkju, þar sem frumflutt verður verk eftir pabba.
Kl.19.00 verður forafmælisveisla fyrir mömmu (hún verður 80 ára á morgun). Ég vélaði nebblega frændsystkini mín sem búa erlendis til landsins, svo við ætlum öll að hittast í kvöld. Það slagar sennilega í 30 ár síðan við vorum öll saman komin á sama stað á sama tíma. Mikil tilhlökkun. Mamma alveg í skýjunum yfir þessu framtaki mínu, og eins því að þau skyldu öll hlýða kallinu.

Á morgun er mamma svo áttræð og verður með heitt á könnunni heima hjá sér fyrir gesti og gangandi. Maður stendur auðvitað vaktina og það verður gaman líka. Geri ráð fyrir skemmtilegum degi.

Verst hvað mér gengur illa að sofa. Vont að keyra á skertum svefnskammti. Get ekki tekið mér frí á mánudaginn, en kannski á þriðjudaginn. Þá kemur Naiyana krúsídúlla til mín fyrir hádegi, svo kannski ég liggi bara í leti í hreinu og fínu húsi um eftirmiðdaginn. Ekkert kannski! Það er bara ákveðið hér með, og þá get ég hlakkað til. Keypti mér 4 pokketbækur í Góða Hirðinum í fyrradag, sem bíða lesturs, og svo er bútasaumsteppið góða alltaf til taks.

Mér sýnist nú á ofangreindu bloggi að ég sé bara í nokkuð góðu standi. Mér hættir bara helst til að verða frekar pirriteruð og geðfúl á kvöldin, þegar öll orka er uppurin en ýmis verk eftir.